Άρθρα

Το πρωί της Παρασκευής των Χριστουγέννων οι λιγοστοί κάτοικοι του Κουκουλίου Ζαγορίου και οι επισκέπτες τουρίστες που είχαν αφιχθεί από την παραμονή, πήγαν στην εκκλησιά να ακούσουν την Θεία λειτουργία της Γέννησης του Χριστού και να ψάλλουν το “Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επι Γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία”. Ορθάνοιχτες οι πόρτες της εκκλησιάς και ο κάθε χριστιανός που έμπαινε ανυποψίαστος στον ιερό χώρο με γιορταστική διάθεση, δεν πίστευε στα μάτια του μ ε αυτά που έβλεπε: Στο παμπάλαιο επιχρυσωμένο τέμπλο έχασκαν οι τεράστιες θυρίδες, άδειες πια από τις εικόνες που είχαν αφαιρέσει οι βέβηλοι ιερόσυλοι.

Εκ μέρους της Αδελφότητας Κουκουλιωτών «Ευγένιος Πλακίδας» σας καλωσορίζω στο χωριό μας στο Κουκούλι. Η Αδελφότητα Κουκουλιωτών ιδρύθηκε πριν 35 χρόνια με προτροπή του αείμνηστου δάσκαλου, ιστορικού και λαογράφου Κώστα Λαζαρίδη. Σκοπός της είναι εκτός των άλλων και η ανάδειξη και η διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας.

Ζαγόρι. Τόπος πίσω από το βουνό. Τόπος με εκπληκτική φυσική ομορφιά. Τόπος με πλούσια πολιτιστική κληρονομιά. Τόπος με ιστορία. Τόπος που αναπτύχθηκαν χωριά με απαράμιλλη αισθητική. Τόπος που γέννησε ευεργέτες, δημιουργούς που αγάπησαν και τίμησαν τον τόπο τους. Αυτά φτάνουν για να είναι το Ζαγόρι σημείο αναφοράς.

Είμαι στην εξαιρετικά ευχάριστη θέση απόψε να μιλήσω σε μια τέτοια εκλεκτή συντροφιά για τη Ζαγορίσια γυναίκα. Η θέση μου είναι συνάμα και δύσκολη, γιατί είναι επικίνδυνο εύκολα να παρασυρθώ και να υπερβάλω κυριευμένη από συναισθήματα, που δεν έχω τη δύναμη να χαλιναγωγήσω. Συγχωρέστε μου την αδυναμία. Θα προσπαθήσω, όσο μπορώ, να ξεμακρύνω με το νου - ποτέ με την καρδιά - απ αυτή την μορφή, που με κυνηγάει σα στοιχειό μια ζωή, για να ζωγραφίσω το πορτρέτο της με τη φτωχή μου πένα όσο γίνεται περισσότερο αντικειμενικά και ψυχρά.